«ΡΑΔΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» Ανάσταση ψηφιακή

Μια ιδιόμορφη σύνδεση δύο διαφορετικών εποχών επιχειρείται αυτές τις ημέρες στο Διαδίκτυο. Το «Ράδιο Ακρόπολις», που 20 χρόνια πριν ξεκινούσε την περιπέτειά του στα ερτζιανά της Θεσσαλονίκης και αγαπήθηκε όσο λίγοι σταθμοί, επιστρέφει με διαφορετικό όνομα, αλλά με τους ίδιους ανθρώπους, όχι πια στις κονσόλες, αλλά στους υπολογιστές. Και όπως φαίνεται, δεν έχουν χάσει τον ενθουσιασμό και το μεράκι τους για το ραδιόφωνο και τη μουσική.

Από τις εποχές που έγραψαν ιστορία για το «Ράδιο Ακρόπολις» Η ιδέα για την επαναλειτουργία του σταθμού προέκυψε ύστερα από τη βραδιά της 9ης Μάη του 2009, όταν οι συντελεστές και οι φίλοι του «Ράδιο Ακρόπολις» αντάμωσαν ξανά μετά από χρόνια. Ηταν το 1988, όταν ο Χρήστος Τσορλίνης, γνωστός «πειρατής» (πιο γνωστός ως Φόρμαντ), μαζί με τους Γιώργο Φωτιάδη, Σταύρο Μαργαρίτη, Φάνη Μπαρμπαρέσο, Θεόφιλο και Κώστα Λαμπριανίδη ίδρυσαν το «Ράδιο Ακρόπολις», με έδρα μια μικρή μονοκατοικία στο ψηλότερο σημείο της πόλης, στο Επταπύργιο, καταλαμβάνοντας τη συχνότητα των 106,8 μεγακύκλων των FM.
Την επόμενη πενταετία το «Ράδιο Ακρόπολις» άγγιξε ακροαματικότητες -σύμφωνα με μετρήσεις- της τάξης του 5% επί του συνόλου.
Με αρχικές εγκαταστάσεις τέσσερα πικ απ, ένα μίκτη, τέσσερα μικρόφωνα, ένα επιπλέον ραδιόφωνο, έναν πομπό ισχύος 400 Watt και, φυσικά, την κεραία με τη βάση της. «Ολα αυτά μαζί κόστιζαν γύρω στις 600 με 700.000 δραχμές», επισημαίνει ο Κώστας Πετρίδης, από τους πρώτους παραγωγούς. «Τότε όμως δεν υπήρχαν χορηγίες και οι μόνες διαφημίσεις είχαν συμβολικό χαρακτήρα -τόσο χρηματικά όσο και συναισθηματικά, αφού οι διαφημιζόμενοι ήταν συνήθως κάποιοι εκ των συντελεστών», συμπληρώνει.
Σύντομα όμως οι πιέσεις και η απότομη εμπορευματοποίηση του ραδιοφώνου στη χώρα επηρέασαν τη λειτουργία του και το Πάσχα του 1995 το «Ράδιο Ακρόπολις» πέρασε οριστικά στην Ιστορία.
«Η αφορμή για το νέο ξεκίνημα δόθηκε πέρυσι με το επετειακό πάρτι», λέει ο Κώστας Πετρίδης. «Η αρχική αγωνία όλων μας για την έκβαση της βραδιάς μετουσιώθηκε σε καθολική απαίτηση για την επαναλειτουργία του σταθμού», προσθέτει.
Σήμερα το Διαδίκτυο γίνεται η νέα πλατφόρμα λειτουργίας του σταθμού. Απαραίτητα εργαλεία, δύο υπολογιστές για τον κάθε παραγωγό -συν δύο μικρόφωνα- μια καλή διαδικτυακή σύνδεση και τα έξοδα να περιορίζονται στην αμοιβή του σέρβερ που μεταδίδει τα προγράμματα σε μηνιαία βάση (κόστος, 750 ευρώ μηνιαίως).
Τα κυνηγητά της αστυνομίας με τα περίφημα ραδιογωνιόμετρα των περασμένων δεκαετιών ανήκουν στο παρελθόν. Οι συντελεστές τού «Ακρόπολις» θυμούνται το 1995 (λίγο πριν κλείσει οριστικά ο σταθμός) μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις «σκούπα» της αρμόδιας υπηρεσίας, κατά τη διάρκεια της οποίας κατέβηκαν δεκάδες κεραίες· όχι όμως αυτή του «Ακρόπολις», που λόγω ύψους -πάνω από 20 μέτρα!- δεν κατέβηκε ποτέ!
Το πάλαι ποτέ θα εκπέμψει σύντομα στο Διαδίκτυο στη διεύθυνση http://rockarolla. eu με νέα προγράμματα, ίσως ελαφρώς διαφοροποιημένα από τα όσα γνώριζαν οι παλιοί ακροατές. Και όλα αυτά για χάρη και των νέων που γνώρισαν τον σταθμό μέσα από ιστορίες.
Θα προηγηθεί ανοιχτό πάρτι σε πολυχώρο της Θεσσαλονίκης, όπου θα συναντηθούν δύο γενιές εραστών του ραδιοφώνου -εκτός των παλιών φίλων του σταθμού: από τη μία πλευρά μουσικά συγκροτήματα αποτελούμενα από έφηβους και από την άλλη πλευρά οι γονείς τους, που επίσης θα είναι εκεί! *  Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΟΥΤΣΩΝΗ - ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ