Πέρα από τις «λαμπρές» επιδόσεις της σε διαφθορά, γραφειοκρατία και κρατικό πολιτικό πολιτειακό σύστημα, η Ελλάδα έχει και μιαν άλλη «θαυμαστή» επίδοση. Στον δημοσιογραφικό χώρο αυτή την φορά. Είναι η χώρα στην οποία πάνω από 1.600 δημοσιογράφοι απασχολούνται στον δημόσιο τομέα. Είναι δηλαδή, εμμέσως ή αμέσως, δημόσιοι υπάλληλοι, όπως συνέβαινε κάποιες δεκαετίες πριν στις πάλαι ποτε κομμουνιστικές χώρες. μεγάλο δε μέρος αυτών των δημοσίων υπαλλήλων διαφέρουν από τους άλλους για τον απλό λόγο ότι είναι αργόμισθοι.
Δηλαδή, στους οργανισμούς όπου ανήκουν δεν προσφέρουν κανένα απολύτως έργο. Αρκετοί δε από αυτούς εισπράττουν την αμοιβή τους δια πληρεξουσίων συγγενών, μήπως και οι ίδιοι κουραστούν να παρουσιαστούν αυτοπροσώπως. Έτσι, στα διοικητικά συμβούλια των Ενώσεων Συντακτών και Περιοδικού-Ηλεκτρονικού Τύπου, αρκετά μέλη τους, ακόμα και πρόεδροί τους, είναι δημόσιοι υπάλληλοι –με ό,τι αυτή τους η ιδιότητα συνεπάγεται για την δημοσιογραφία, το κύρος της, την αξιοπιστία της και την ποιότητά της. Περί δεοντολογίας, ούτε λόγος να γίνεται. ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιο σας. Υβριστικά και διαφημιστικά μηνύματα ΔΕΝ γίνονται δεκτά