H κρίση του τύπου από μέσα !

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ

Ελάχιστες εφημερίδες θεώρησαν σκόπιμο ν' ασχοληθούν με τη 48ωρη απεργία, τις «έκτακτες» εκδόσεις και τις εν γένει εξελίξεις. Παραθέτουμε αποσπάσματα σχολίων και απόψεων:

* «ΑΥΓΗ»: «Η "Αυγή" διαβεβαίωσε την ΕΣΗΕΑ και τα άλλα συνδικάτα ότι αποδέχεται την προτεινόμενη συλλογική σύμβαση. Δεν κατέστη, όμως, δυνατόν να ανασταλεί η απεργία για όσες εφημερίδες συμφωνούν με τη σύμβαση, ώστε να κυκλοφορήσουν κανονικά, όπως είχε συμβεί παλαιότερα. Διακριτική ευνοϊκή μεταχείριση μεμονωμένων μέσων οδηγεί σε άγρια απορρύθμιση τον χώρο και αποδιοργανώνει τα σωματεία.

Φέτος ο αγώνας των εργαζομένων για συλλογική κλαδική σύμβαση έχει ιδιαίτερη σημασία. Γίνεται την επομένη της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου, που ουσιαστικά καταργεί τις κλαδικές συμβάσεις και θεσμοθετεί τη ζούγκλα στους εργασιακούς χώρους. Ορισμένοι μεγαλοεκδότες, μάλιστα, όπως το συγκρότημα Αλαφούζου, δεν περίμεναν τον νόμο-έκτρωμα, άρχισαν πριν από δύο εβδομάδες τον εκβιασμό για ατομικές συμβάσεις εργασίας. Αλλοι, όπως ο ΔΟΛ, προχώρησαν σε μαζικές απολύσεις και τώρα διαπραγματεύονται τη σύμβαση που αποκλείει τις μαζικές απολύσεις!

Εχει μεγάλη σημασία η υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης. Ακόμη κι αν ένας-ένας οι εκδότες, και όχι από κοινού ως Ενωση συνυπέγραφαν συμβάσεις, ουσιαστικά θα οδηγούμασταν στην κατάργησή της. Τα επόμενα χρόνια ο καθένας θα έκανε ό,τι ήθελε!

Ο αγώνας των εργαζομένων στον Τύπο αφορά λοιπόν όλους τους εργαζόμενους. Δεν είναι στενά κλαδική διεκδίκηση, αλλά έχει ευρύτερη πολιτική στόχευση, καθώς αντιμάχεται την επιστροφή της κοινωνίας στον Μεσαίωνα».

* Θέμος Αναστασιάδης («Πρώτο Θέμα»): «Χωρίς να θέλουμε να στήσουμε κάποιον ειδικά στο απόσπασμα, οφείλουμε να αναρωτηθούμε: ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΔΩ, ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ, ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ; Μωραίνει ο Κύριος ους βούλεται απολέσαι; Τι κάνουμε; Βγάζουμε... το ένα μάτι που μας απέμεινε μόνοι μας; Δεν βλέπουμε ότι ο ΧΩΡΟΣ "καταρρέει" από μόνος του; Αντί να προσπαθήσουμε να συγκρατήσουμε κατά το δυνατόν την κρίση, ρίχνουμε και λάδι στη φωτιά;»

- «Εμείς θέλουμε να μείνουν οι εφημερίδες ζωντανές και το 'χουμε αποδείξει με ΧΙΛΙΟΥΣ τρόπους και από κάθε πόστο... Οποιος άλλος πραγματικά το θέλει να σηκώσει τα χέρια όχι για... να τον μετρήσουμε, αλλά για να κάνει κάτι να βοηθήσει... Αν ΟΧΙ, αν δηλαδή η μεγάλη πλειοψηφία των δημοσιογράφων εξακολουθήσει να σύρεται σαν "ναρκωμένη" πίσω από μια τυφλή συνδικαλιστική τακτική, λες κι είναι έντρομοι εργατοϋπάλληλοι χωρίς φωνή και γνώμη με την οποία όλοι -κατ' ιδίαν- δηλώνουν ότι Διαφωνούν, τότε θα 'ναι ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΙ για ό,τι θα γίνει. Προσέξτε, ΔΕΝ ΛΕΩ "άξιοι της μοίρας μας" όχι μόνο γιατί αυτό είναι πολύ βαριά και σκληρή κουβέντα, αλλά γιατί η μοίρα δεν έχει τόση σχέση με τη... στραβομάρα και τη... μακακία».

* «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»: «Οι αδιάκριτες παρεμβάσεις αυτών των συγκεκριμένων εκδοτών και η ολιγωρία ή η λάθος "μετάφραση" της πραγματικότητας από τα συνδικαλιστικά μας όργανα οδηγούν σε συρρίκνωση του δημοσιογραφικού κλάδου, διχάζουν τους εργαζόμενους, υπονομεύουν τη διαπραγματευτική ισχύ και ισοπεδώνουν τα προβλήματα με τα οποία είναι αντιμέτωπα τα Μέσα Ενημέρωσης.

Καταγγέλλουμε την περίεργη και αδιάλλακτη τακτική της Ενωσης Ιδιοκτητών, η οποία αποφεύγει να διαπραγματευτεί με την ΕΣΗΕΑ για την υπογραφή της συλλογικής σύμβασης εργασίας και λειτουργώντας σκοπίμως παρελκυστικά οδηγεί τον χειμαζόμενο κλάδο σε "τυφλές κινητοποιήσεις" για να κρύψει τη δική της κακή διαχείριση και τις περίεργες μεθοδεύσεις της.

Εκφράζουμε τις επιφυλάξεις μας για την ύποπτη γενίκευση στην αντιμετώπιση της κρίσης που απεργάζεται η ΕΣΗΕΑ, καθώς επίσης και για τα αντανακλαστικά του συνδικαλιστικού μας οργάνου, το οποίο δείχνει να "ζυγίζει" τα προβλήματα με μέτρα και σταθμά που δεν έχουν καμιά λογική.

Θεωρούμε ότι οι κινητοποιήσεις από την πλευρά των συνδικαλιστικών μας οργάνων θα πρέπει να είναι συγκεκριμένες και στοχευμένες, με κινητοποιήσεις και απεργίες στα συγκροτήματα και στα Μέσα που αντιμετωπίζουν πρόβλημα, σε συνεργασία βεβαίως με τους εργαζόμενους στους συγκεκριμένους χώρους. Είναι αυτονόητο ότι το συνδικαλιστικό μας όργανο οφείλει να συμπαρασταθεί στους πληγέντες εργαζόμενους και να αφήσει κατά μέρος τις πολιτικές ισορροπιών και τα "χάδια" στους ισχυρούς του Τύπου».

enet.gr