Τη Δευτέρα ο Στ.Ψυχάρης στην ΕΣΗΕΑ

Τη Δευτέρα θα πάει στην ΕΣΗΕΑ ο Σταύρος Ψυχάρης για να συζητήσει με το ΔΣ της Ένωσης Συντακτών το σχέδιο για τον ΔΟΛ. Αυτό ειπώθηκε στη σημερινή γενική συνέλευση στο ΔΟΛ στην οποία επικρατούσε παγωμάρα. Νωρίτερα η Εργασιακή Επιτροπή του ΔΟΛ εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία σημειώνεται πως ήδη εξαγγέλθηκαν ατομικές συμβάσεις με μειώσεις αποδοχών κατά 30%.

Η ανακοίνωση της Εργασιακής Επιτροπής ΔΟΛ

Το “επιχειρηματικό” σχέδιο του ΔΟΛ, κυρίως στο σκέλος του να απαλλαγεί από εργαζόμενους και να βουτήξει τα λεφτά που αυτοί δημιούργησαν, προχωράει πλέον με ταχείς ρυθμούς. Όλα πρέπει να γίνουν μέσα στο 2013, όλα πρέπει να είναι έτοιμα να υποδεχθούν την εξαΰλωση των υπέρογκών δανεισμών και να τα φορτώσουν στις πλάτες των εργαζομένων –συνταξιούχων(ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ)

Μετά την στοχοποίηση και την απόλυση από τον Οργανισμό της εκπροσώπου των εργαζομένων των διοικητικών υπάλληλων Γ.Σακελλαρίου , η εργοδοσία ήρθε να βάλει την τελευταία πινελιά, στην κατάργηση του Ν 1264/82 (συνδικαλιστικές ελευθερίες, ανεμπόδιστη είσοδο) παρεμποδίζοντας την νόμιμη είσοδο της συνάδελφου .Γ.Σακελλαρίου , θεσμικά εκλεγμένης συμβούλου στο Δ.Σ της Ομοσπονδίας ΠΟΕΠΤΥΜ για να παρακολουθήσει Γεν. Συνέλευση στον οργανισμό. Λύση τελικά στην παρανομία έδωσε η Γεν.Συνέλευση των εργαζομένων και μέλη Δ.Σ των Ενώσεων.
Το 10% του προσωπικού πετάχτηκε στο δρόμο στις αρχές Σεπτέμβρη και τώρα πάμε για άλλο ένα 10%, πιέζοντας τα δεκανίκια της τρόικας για την πλήρη “απελευθέρωση” των απολύσεων, μια που με τα 10%-ρια δεν “βγαίνει”. Οι περίπου 680 που έχουν διωχθεί τα τελευταία τρία χρόνια συνέβαλαν κρίσιμα στη μετατροπή της υποτιθέμενης “ενημέρωσης” σε αναμάσημα της τροϊκανής χυδαιότητας, αλλά δεν “έσωσαν” -φαίνεται- τον οργανισμό, παρά το 20% του μισθού που πρόσθεσαν και οι εναπομείναντες ως δική τους συμβολή στην κερδοφορία του κεφαλαίου. Τα πραγματικά αφεντικά, οι “τράπεζες”, απαιτούν -λέει- κι άλλο αίμα, όπως κάνουν όλοι οι βρικόλακες…
Από το φαγοπότι αυτό προφανώς δεν λείπουν οι διάφοροι μαρτιγόπουλοι, καψήδες και πεφάνηδες με τεχνητές απομακρύνσεις κάνουν τις δικές τους μπάζες, μετρούμενες σε 500-άρες (χιλιάδες ευρώ, εννοείται), για επιχειρηματικές δραστηριότητες φιάσκο -όπως με το Helioskiosk- πριν στρώσουν καριέρες σε ειδικά υπουργεία διάλυσης δημοσίων υπηρεσιών. Και η παρέλαση με νέους κουτσαβάκηδες συνεχίζεται, ιδιαίτερα τώρα που τα αναγνωστάρια πουλάνε και που οι νέες προαναγγελθείσες ατομικές συμβάσεις του μείον 30% έπονται. Στο πλαίσιο του καλού κλίματος μεταξύ εργοδοσίας και εργαζομένων η δεύτερη καταβάλει 3 μέρες νωρίτερα τα ήδη καθυστερούμενα δεδουλευμένα του Σεπτεμβρίου στις 18 αντί για τις 23 Οκτωβρίου, σύμφωνα και με τη σχετική ανακοίνωση στο WC Για να μην πούμε για τα ωράρια που εκτινάσσονται ραδιοφωνικώς ή για τα 300-ρια ακαθάριστα και ανασφάλιστα (229 ευρώ καθαρά μηνιαίως “και πολύ σας πάει”) στο όνομα της μαθητείας . “Λεφτά υπάρχουν”, όπως έλεγε και ο πρωτεργάτης των μνημονίων -και όχι μόνο για τους τοκογλύφους και το κεφάλαιο, αλλά ακόμα και για τα στελέχη τους… Γνωστό και ανθηρό το επιχειρηματικό αυτό μοντέλο της Μάνιας, των Κατσέληδων, των Sprider Stores και της υπόλοιπης μνημονιακής παρέας

Τα κρεματόρια του Νταχάου φαντάζουν φιλεύσπλαχνα στο χώρο τον ΜΜΕ και αυτό διότι οι μελλοθάνατοι γνώριζαν και τον τρόπο και το χρόνο της εκτέλεσης τους.
Η ταξική πραγματικότητα αποκαλύπτεται ακόμα πιο γυμνή και από την αρχή της “κρίσης”, όταν δίναμε τη μάχη για την ενημέρωση, για τον πολιτισμό, για τους ανθρώπους, ενάντια στην “επιχειρηματική” λογική της λαμογιάς, της αρπαχτής και της αιμοδιψίας. Όλοι πλέον μάλλον καταλαβαίνουν ότι, στο τέρας που έχουμε απέναντί μας, πρέπει να αντιτάξουμε την ανθρωπιά και την αξιοπρέπεια μας, ενωμένα και αναγκαστικά ταξικά: Μπορούμε να το κάνουμε. Ακόμα. Να πούμε “όχι” στη νέα σφαγή. Να απαιτήσουμε λόγο στην ύπαρξή μας, στο προϊόν μας και στη δουλειά μας. Να καταλάβουμε πως δε θα μας σώσει η σφαγή του διπλανού. Η ανοχή στις σφαγές, μεταφορικά και κυριολεκτικά, όπως το έδειξε και η Χρυσή Αυγή, τελειώνει… Για να τελειώσει οριστικά όμως χρειάζεται η συμμετοχή, δράση και αγωνιστικότητα των συναδέλφων στο χώρο.
Συνάδελφοι, ψηλά το κεφάλι!
Ο Αγώνας συνεχίζεται με όλα τα μέσα.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

Η Εργασιακή Επιτροπή του ΔΟ