του Αντώνη Λιάρου...
Είμαστε άξιοι της μοίρας μας… Την ώρα που η χώρα βιώνει τη μεγαλύτερη κρίση της νεώτερης ιστορίας της, την ώρα που οι βουλευτές καλούνται να πάρουν αποφάσεις ζωής, ακόμα και κόντρα στη συνείδηση τους, αφού οι στιγμές επιτάσσουν να αρθεί η λογική πάνω από το συναίσθημα και την ιδεολογία, την ώρα που τα μεγαλύτερα Μέσα Ενημέρωσης ολόκληρης της υφηλίου συνδέονται live με την Αθήνα,..
όχι φυσικά για λόγους εντυπωσιασμού, αλλά γιατί από την ψηφοφορία εξαρτάται η παγκόσμια οικονομική ισορροπία, αυτή, την ίδια ώρα, εδώ στην Αθήνα, που για μία ακόμη φορά έχει καταστεί ομφαλός της γης (αυτή τη φορά ουσιαστικά και όχι μεταφορικά), το συνδικαλιστικό όργανο των ελλήνων δημοσιογράφων είχε επιλέξει να κάνει στάση εργασίας για συμπαράσταση στην 24ωρη απεργία στη ΓΣΕΕ!
Δηλαδή, εμείς. οι δημοσιογράφοι που -υποτίθεται- κάνουμε αυτή τη δουλεία από μεράκι για την Ενημέρωση, υποχρεωνόμαστε από αυτούς τους (επαγγελματίες;) συνδικαλιστές, να απόσχουμε από αυτό το κορυφαίο γεγονός . Είναι περισσότερο από φανερό ότι η δίψα του δημοσιογράφου για δημοσιοποίηση της είδησης, υποχώρησε στη συνδικαλιστική υποχρέωση της . . . συμπαράστασης.
Ας μην γελιόμαστε, τίποτε δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη ζωή. Οι ίδιες συνδικαλιστικές ηγεσίες είναι που ηγούνται του κλάδου στην πιο κρίσιμη καμπή της ιστορίας τους, με τα αποτελέσματα που όλοι παρακολουθούμε, αλλά και αφιστάμεθα. Είναι οι ίδιες ηγεσίες που δεν έχουν συμφωνήσει εδώ και δυο μήνες για τη σύσταση προεδρείου (γιατί δεν τα βρίσκουν στη μοιρασιά των θέσεων του ΔΣ της. ΕΣΗΕΑ) την ώρα που ο κλάδος σαρώνεται από τις απολύσεις, το κλείσιμο ΜΜΕ, και την απαξίωση της δημοσιογραφίας. Δυστυχώς, αυτούς εκλέξαμε και, μάλιστα, πρόσφατα. Ας τους χαιρόμαστε. Όλοι κρινόμαστε!
Υ.Γ.: Χρήσιμη επισήμανση: η ηγεσία των τεχνικών της τηλεόρασης ήρθη στο ύψος των περιστάσεων και αποφάσισε πριν από τους -υποτίθεται λειτουργούς της ενημέρωσης- δημοσιογράφους την αναστολή της κινητοποίησης, έστω κατά μία ώρα νωρίτερα ώστε να καταστεί δυνατή η μετάδοση της κορυφαίας κοινοβουλευτικής διαδικασίας.
Είμαστε άξιοι της μοίρας μας… Την ώρα που η χώρα βιώνει τη μεγαλύτερη κρίση της νεώτερης ιστορίας της, την ώρα που οι βουλευτές καλούνται να πάρουν αποφάσεις ζωής, ακόμα και κόντρα στη συνείδηση τους, αφού οι στιγμές επιτάσσουν να αρθεί η λογική πάνω από το συναίσθημα και την ιδεολογία, την ώρα που τα μεγαλύτερα Μέσα Ενημέρωσης ολόκληρης της υφηλίου συνδέονται live με την Αθήνα,..
όχι φυσικά για λόγους εντυπωσιασμού, αλλά γιατί από την ψηφοφορία εξαρτάται η παγκόσμια οικονομική ισορροπία, αυτή, την ίδια ώρα, εδώ στην Αθήνα, που για μία ακόμη φορά έχει καταστεί ομφαλός της γης (αυτή τη φορά ουσιαστικά και όχι μεταφορικά), το συνδικαλιστικό όργανο των ελλήνων δημοσιογράφων είχε επιλέξει να κάνει στάση εργασίας για συμπαράσταση στην 24ωρη απεργία στη ΓΣΕΕ!
Δηλαδή, εμείς. οι δημοσιογράφοι που -υποτίθεται- κάνουμε αυτή τη δουλεία από μεράκι για την Ενημέρωση, υποχρεωνόμαστε από αυτούς τους (επαγγελματίες;) συνδικαλιστές, να απόσχουμε από αυτό το κορυφαίο γεγονός . Είναι περισσότερο από φανερό ότι η δίψα του δημοσιογράφου για δημοσιοποίηση της είδησης, υποχώρησε στη συνδικαλιστική υποχρέωση της . . . συμπαράστασης.
Ας μην γελιόμαστε, τίποτε δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη ζωή. Οι ίδιες συνδικαλιστικές ηγεσίες είναι που ηγούνται του κλάδου στην πιο κρίσιμη καμπή της ιστορίας τους, με τα αποτελέσματα που όλοι παρακολουθούμε, αλλά και αφιστάμεθα. Είναι οι ίδιες ηγεσίες που δεν έχουν συμφωνήσει εδώ και δυο μήνες για τη σύσταση προεδρείου (γιατί δεν τα βρίσκουν στη μοιρασιά των θέσεων του ΔΣ της. ΕΣΗΕΑ) την ώρα που ο κλάδος σαρώνεται από τις απολύσεις, το κλείσιμο ΜΜΕ, και την απαξίωση της δημοσιογραφίας. Δυστυχώς, αυτούς εκλέξαμε και, μάλιστα, πρόσφατα. Ας τους χαιρόμαστε. Όλοι κρινόμαστε!
Υ.Γ.: Χρήσιμη επισήμανση: η ηγεσία των τεχνικών της τηλεόρασης ήρθη στο ύψος των περιστάσεων και αποφάσισε πριν από τους -υποτίθεται λειτουργούς της ενημέρωσης- δημοσιογράφους την αναστολή της κινητοποίησης, έστω κατά μία ώρα νωρίτερα ώστε να καταστεί δυνατή η μετάδοση της κορυφαίας κοινοβουλευτικής διαδικασίας.