Σόνια Ζαχαράτου: Τα νερά στα μάτια σου

Ένας από τους ελάχιστους έρωτες που η μνήμη τους αντέχει στο  πέρασμα των αιώνων είναι αυτός  του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού με τον νεαρό Αντίνοο. Το αφήγημα Τα νερά στα μάτια σου περιγράφει το ακραίο πάθος και τη σαρωτική δύναμη αυτού του έρωτα, που συγκλόνισε έναν αυτοκράτορα. Παρακολουθεί τους δύο εραστές στην απροσδόκητη γνωριμία τους, στις μακρινές περιπλανήσεις τους, στις μεθυστικές απολαύσεις τους, στις φιλοσοφικές αναζητήσεις τους, στις νυχτερινές, ερωτικές, έναστρες διαδρομές τους, στην άκρατη ζήλια και την καταστροφή που αναπόφευκτα επιφέρει. Και ταξιδεύει τον αναγνώστη στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία: στη Βιθυνία, στην αρχαία Ρώμη και στην αρχαία Αθήνα, στην Ελευσίνα και στα Ιερά Μυστήρια, στην Αίγυπτο και στη μεταφυσική σιωπή της ερήμου, στα νερά της Μεσογείου και του Νείλου.

Τα νερά στα μάτια σου είναι μια βαθιά ερωτική εξομολόγηση, ένα αισθησιακό αφήγημα, που λαμβάνει υπόψη τη μία εκδοχή θανάτου του Αντίνοου, την αυτοκτονία, καθώς υπάρχει και η εκδοχή της δολοφονίας του από τον περίγυρο του Αδριανού.

Αποσπασμα απο το βιβλιο

Πόλεμος για δύο ήταν κι αυτός, υπόγειες φωνές, βουβές φωνές, κόκκινα φιλιά, μαύρα φιλιά, λόγια  μισά, λόγια σκοτεινά, σκοτεινές  και οι αντανακλάσεις του ιδρώτα μας στο απέναντι θαμπωμένο κάτοπτρο.

Άδειαζε το φεγγάρι το γαλάζιο του στα λευκά σεντόνια και στα γιασεμιά τού παραθύρου, άδειαζαν και ξαναγέμιζαν παλίρροιες πόθου κι έρωτα τα σώματά μας που μοσχοβολούσαν απολλώνια δάφνη και θυμάρι, τα σώματά μας που έκρυβαν θύελλες πάθους και μαζί παγίδες απόγνωσης.

Το πρόσωπό σου δεν ήταν αυτό που έως τότε ήξερα, την αλαζονική σου έκφραση δεν την είχα ξαναδεί και δεν μπορώ να την ξεχάσω, την κουβαλώ πάντα σε μια γωνιά μου.

Εσύ δεν ήσουν εσύ, ήσουν ο τιμωρός, εγώ δεν ήμουν  εγώ, ήμουν ο ικέτης, ήμασταν δυο  ξένοι σε μια μάχη που οι όροι της όμως συνεχώς ποδοπατιώνταν κι ανατρέπονταν, όπου γινόσουν εσύ ο ικέτης κι εγώ ο τιμωρός, σε μια μάχη μέχρις εσχάτων…

(…)

Την επομένη, χωρίς να σηκώσεις το βλέμμα για να με κοιτάξεις, χωρίς να μου απευθύνεις καν το λόγο, μου χάρισες ένα χρυσαετό.
Δεν σε ευχαρίστησα.

Σου είπα μόνο

«αφιέρωμα κάνω τον χρυσαετό, Αδριανέ, στων

ματιών σου τα νερά. Αφιέρωμα στο θαύμα των νερών σου»

Η Σόνια Ζαχαράτου είναι δημοσιογράφος. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Εργογραφία:
Ο εχθρός μου, θεατρικό, εκδ. Μπαρτζουλιάνος, 2012
Ρόδινη Στάχτη –Μαρία Θηρεσία Καρλότα, ιστορικό αφήγημα, εκδ. Εξάντας, 2011
Τρεις νύχτες του Αυγούστου (και μία ημέρα), μυθιστόρημα, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2009
Πανσέληνος παρά κάτι, πεζοποιήματα, εκδ. Αστάρτη, 1989
Συμμετοχή στη συλλογική έκδοση Μάρμαρα του Παρθενώνα– Ιστορία μίας κλοπής ή η κλοπή της Ιστορίας (2ο βραβείο για την ελληνική γλώσσα από την Asociacion Cultural Helenica «Nostos» για το διήγημα «Το πένθος της σελήνης») edit. Trama, 2010