Η οδύσσεια ενός δημοσιογράφου που βρέθηκε στο κατόπι του Σνόουντεν στο κυνήγι της είδησης

Από τη Μόσχα στο Καράκας, με μία στάση στην Αβάνα. Η ζωή του ανταποκριτή ξένου Τύπου μπορεί να φαίνεται πολυτελής, περιπετειώδης. Και σε καμία περίπτωση βαρετή. Ο Ντάνιελ Σάντφορντ του BBC ξέρει όμως τα πράγματα από πρώτο χέρι. Ως ένας από τους ανθρώπους που βρέθηκαν στο κατόπι του Εντουαρντ Σνόουντεν κυνηγώντας την είδηση, μπορεί να πει με βεβαιότητα πως το νόμισμα έχει και μία διαφορετική πλευρά. Εκείνη της άνευ λόγου οδύσσειας που έζησαν οι ρεπόρτερ που βρέθηκαν χωρίς λόγο στην άλλη άκρη του κόσμου.

Η διήγηση του Σάντφορντ για τα όσα πέρασε τις τελευταίες ώρες για να ένα πλάνο και μία δήλωση του διάσημου πλέον φυγά ρίχνει φως στο παρασκήνιο της υπόθεσης. Από τις ώρες της απελπιστικής αναμονής μέχρι να προσγειωθεί η πτήση που μετέφερε τον πρώην σύμβουλο της NSA στη Ρωσία από το Χονγκ Κονγκ, μέχρι την εκνευριστική αδράνεια στο ατελείωτο ταξίδι προς το Καράκας, που αποδείχθηκε μάταιο.

Ενώ λοιπόν οι ξένοι ανταποκριτές στη Μόσχα περνούσαν ένα ήσυχο απόγευμα Κυριακής, ξαφνικά σήμανε ο... συναγερμός. Ο Σνόουντεν ταξίδευε προς τη Ρωσία. Και κάπου εκεί ξεκίνησε η οδύσσεια των δημοσιογράφων.

Μέσα σε λίγη ώρα συγκεντρώθηκαν στο αεροδρόμιο Σερεμετιέβο και περίμεναν στην αίθουσα αφίξεων. Με την υπομονή τους να εξαντλείται, ο πρέσβης του Ισημερινού στη Μόσχα εμφανίστηκε για να τους... αποτελειώσει, καθώς τους ρώτησε πού βρίσκεται ο Σνόουντεν. «Υποθέταμε πως εσείς θα ξέρατε!», ήταν η απάντηση των εκνευρισμένων δημοσιογράφων, που πέρασαν το υπόλοιπο βράδυ ψάχνοντας στο αεροδρόμιο και στα ξενοδοχεία γύρω από αυτό για τον 30χρονο Αμερικανό ή κάποιον που τον είχε δει.

«Οι σκληροπυρηνικοί ρεπόρτερ ξαναμαζεύτηκαν στο αεροδρόμιο το επόμενο πρωί», διηγείται ο Σάντφορντ, προκειμένου να ακολουθήσουν τον Σνόουντεν στο Καράκας. «Οταν κάποιος προσπαθεί να αποφύγει τον Τύπο ενώ ταξιδεύει, σε ένα μέρος δεν μπορεί να ξεφύγει από τους δημοσιογράφους. Μέσα στο αεροσκάφος. Οπότε περίπου 20 από εμάς κλείσαμε θέσεις στην πτήση για την Αβάνα. Ηταν η ευκαιρία μας να μιλήσουμε με τον Σνόουντεν με τους δικούς μας όρους, όχι τους δικούς του.

Στην πύλη επικρατούσε χάος. Οι Ρώσοι αστυνομικοί μας προειδοποιούσαν ότι όποιος κινηματογραφούσε μέσα στο αεροδρόμιο θα του έπαιρναν την κάμερα. Δεν ήταν ώρα για να δείξουμε ανυποταγή. Το στοίχημα ήταν πολύ μεγάλο. Οπότε περιμέναμε και μειλίχια επιβιβαστήκαμε.

Ξέραμε πως η κράτηση του Σνόουντεν είχε γίνει για τη 17Α στην οικονομική θέση, οπότε οι πιο πρακτικοί από εμάς είχαν κλείσει τις κοντινές.

Περιμέναμε.

Μας είπαν ότι απέμενε να επιβιβαστούν άλλοι τρεις. Αλλά αποδείχθηκε πως ήταν απλά δημοσιογράφοι που είχαν θέμα με τη βίζα τους.

Περιμέναμε λίγο ακόμη.

Και τότε, με τις καρδιές μας να ραγίζουν, οι πόρτες έκλεισαν. Μανιώδεις έρευνες μέσα στο αεροσκάφος επιβεβαίωσαν ότι ο Σνόουντεν δεν υπήρχε πουθενά. Η... ανάκριση του πληρώματος το επιβεβαίωσε. Δεν ήταν ούτε στο πιλοτήριο.

Ετσι, με τους δημοσιογράφους να στέλνουν κρυφά SMS στο γραφείο τους, η πτήση SU150 απογειώθηκε για την Κούβα με τη θέση 17Α ακόμη άδεια.

Ο Σνόουντεν είναι ακόμη στη Μόσχα. Και εμείς σε ένα αεροδρόμιο στο Καράκας, δίπλα σε μία παραγκούπολη, με πιασμένα πόδια και μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια μας. Θα γυρίσουμε στη Ρωσία στριμωγμένη πάλι στην οικονομική θέση. Εκτός κι αν ο Σνόουντεν αποκαλυφθεί για μία ακόμη φορά».