Εκτός ΟΤΕ-TV το Κύπελλο Ελλάδος;

Η «ΑΠΟΨΗ» από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε η υπογραφή σύμβασης της ΕΠΟ με την κυπριακή οf shore Media Gold είχε τοποθετηθεί, επισημαίνοντας το μη σύννομο της σύμβασης αυτής, το περιεχόμενο της οποίας είναι αντίθετο με το άρθρο 84 του νόμου 2725/99. Το άρθρο αυτό απαγορεύει την αγορά των δικαιωμάτων του Κυπέλλου και των εθνικών ομάδων –δικαιωμάτων που ανήκουν στην Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία– από «μεσάζοντες», επιτρέποντας την αγορά μόνο από φορείς τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών προγραμμάτων (σταθμούς).

Πενήντα περίπου ημέρες από τη διεξαγωγή-παρωδία της ΕΠΟ –υπενθυμίζουμε ότι δεν ανοίχθηκαν οι προσφορές ενώπιον των εκπροσώπων των εταιρειών Media Gold και Forthnet, ζητήθηκε εγγυητική επιστολή από τους διαγωνιζόμενους, παρ’ ότι επρόκειτο για εκδήλωση ενδιαφέροντος και όχι διαγωνιστική διαδικασία, δεν έγινε δεκτή η εκ νέου αύξηση τιμής κατά 500.000 ευρώ από τη Forthnet κ.λπ.– και το αδιέξοδο στη μετάδοση των αγώνων του Κυπέλλου από κάποιον τηλεοπτικό σταθμό, και ειδικότερα από τον ΟΤΕ-TV παραμένει. Και αυτό γιατί η διοίκηση του ΟΤΕ, ενός κολοσσιαίου οργανισμού, δεν είναι διατεθειμένη να μπει σε περιπέτειες αποκτώντας τηλεοπτικά δικαιώματα από εταιρεία η οποία με τη σειρά της τα απέκτησε με μη σύννομη διαδικασία.

Έτσι, η Media Gold έχει μείνει με τα… δικαιώματα στο χέρι, αφού δεν υπάρχει αγοραστής να τα αγοράσει φοβούμενος το μπλέξιμο, και μάλιστα σε εποχές που οι οικονομικοί εισαγγελείς δεν αστειεύονται. Μόνος τρόπος απόκτησης των δικαιωμάτων του Κυπέλλου από κάποια εταιρεία είναι κατά πρώτον η άρνηση της Media Gold να υλοποιήσει τη σύμβαση και στη συνέχεια η επαναπροκήρυξη του διαγωνισμού. Κι εδώ όμως υπάρχει ένα μεγάλο αγκάθι. Η άρνηση της Media Gold στις συμβατικές της υποχρεώσεις υποχρεώνει την ΕΠΟ να προχωρήσει σε κατάπτωση της εγγυητικής επιστολής καλής εκτέλεσης ύψους 1.200.000 ευρώ. Πλην όμως, η Media Gold, μία of shore εταιρεία που ιδρύθηκε για ευνοϊκούς κυρίως φορολογικούς λόγους και στεγάζεται σε ένα-δύο δωμάτια στην Κύπρο, παίζοντας απλά τον ρόλο του μεσάζοντα με μια μικρή προμήθεια, είναι αμφίβολο αν θα δεχθεί να καταβάλει το ποσόν αυτό. Από την πλευρά της ΕΠΟ, η είσπραξη της εγγυητικής επιστολής είναι μονόδρομος, αν θέλει το ΣΔΟΕ και οι εισαγγελείς μετά το θέμα με την κάρτα υγείας –θέμα στο οποίο θα επανέλθουμε– να μην επισκεφθούν εκ νέου την Ομοσπονδία…

Στο σημείο αυτό, πρέπει να επισημάνουμε ότι το άρθρο 84 και οι διατάξεις του επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο και την ποινική διαδικασία του τέως προέδρου της ΕΠΟ, Βασίλη Γκαγκάτση, αφού και τότε τα τηλεοπτικά δικαιώματα της εθνικής ομάδος πουλήθηκαν στην of shore εταιρεία Stadium του μάνατζερ Πασχάλη Παπαδόπουλου. Το μπλέξιμο είναι μεγάλο, αφού και προ τριετίας η ΕΠΟ «αμάρτησε» πάλι πουλώντας τα δικαιώματα του Κυπέλλου ξανά σε ενδιάμεση εταιρεία, την Sport Five, η οποία με τη σειρά της τα  μεταπώλησε στην εταιρεία Promosport του Γιάννη Ευαγγελόπουλου, από την οποία τα αγόρασε ο ΟΤΕ-TV. Το πρόβλημα για τα παραπάνω αφορά άμεσα την ΕΠΟ και κυρίως κορυφαία υπαλληλικά της στελέχη, τα οποία επί σειρά ετών διαβεβαιώνουν τους πάντες και τα πάντα ότι όλα έχουν καλώς, και στο τέλος οι εκάστοτε διοικήσεις οδηγούνται στην Ευελπίδων.
Κλείνοντας, σε ερώτηση της «Α» προς στέλεχος της ΕΠΟ για το πώς η Ομοσπονδία έκανε ένα τόσο εξώφθαλμο λάθος, η απάντηση ήταν ότι «οι αρμόδιοι μας είπαν ότι αφού πουλάει έτσι τα δικαιώματα η UEFA, έτσι θα τα πουλήσουμε κι εμείς».

Προφανώς, είναι τα ίδια στελέχη που με επιστολή τους διαβεβαίωναν τον ΟΤΕ ότι το 10% –της προηγούμενης σύμβασης ύψους 10 εκατ. ευρώ– που ανέρχεται σε 1 εκατ. ευρώ αφορούσε ευθύνη της ΕΠΟ και όχι του ΟΤΕ. Τόσα ξέρουν, τόσα λένε…