Ο Λοβέρδος κατέθεσε τροπολογία για κατάργηση του αυτόφωρου σε αδικήματα τύπου

Κατάθεση τροπολογίας σχετικά με τη κατάργηση της αυτόφωρης διαδικασίας για τα αδικήματα της εξύβρισης, της απλής και της συκοφαντικής δυσφήμησης που τελούνται δια του τύπου

Ο πρόεδρος της Συμφωνίας για τη Νέα Ελλάδα κ. Ανδρέας Λοβέρδος κατέθεσε τροπολογίας για τη κατάργηση της αυτόφωρης διαδικασίας για τα αδικήματα της εξύβρισης, της απλής και της συκοφαντικής δυσφήμησης που τελούνται δια του τύπου

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ

            Η παρ. 3 του άρθρου 242 Κ.Ποιν.Δ. αντικαθίσταται ως εξής: "Τα εγκλήματα που τελούνται δια του Τύπου, εκτός από αυτά της εξύβρισης, της απλής και της συκοφαντικής δυσφήμισης, θεωρούνται πάντοτε αυτόφωρα".

 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

           Είναι απολύτως αναγκαίο να επισημανθεί στην αρχή της αιτιολογικής έκθεσης, πως κατά την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001,  απαλείφθηκε  από το Σύνταγμα του 1975 η διάταξη του άρθρου 14παρ.7, σύμφωνα με την οποία "Τα αδικήματα του τύπου είναι πάντοτε αυτόφωρα και εκδικάζονται ως νόμος ορίζει". Η απάλειψη αυτή έπρεπε να είχε ήδη οδηγήσει τον κοινό νομοθέτη στην απάλειψη κάθε σχετικής διάταξης του ουσιαστικού και δικονομικού δικαίου, προκειμένου να ευθυγραμμιστεί με τη νέα συνταγματική ρύθμιση. Τέτοια παρέμβαση όμως δεν υπήρξε και ακριβώς αυτήν τη δυσαρμονία μεταξύ του Συντάγματος και του κοινού δικαίου θέλει να θεραπεύσει η παρούσα τροπολογία.

           Η εκδίκαση εγκλημάτων με την αυτόφωρη διαδικασία είναι εξαιρετική διαδικασία, που σκοπό έχει την τιμωρία του δράστη για χρονικώς  αμέσως προηγουμένως  τελεσθέν έγκλημα, με την προϋπόθεση ότι αποδεικνύεται παραχρήμα η ταυτότητα αυτού,  αλλά και ότι πληρούνται η αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος. Προαπαιτούμενη ενέργεια για την εφαρμογή της διαδικασίας αυτής είναι η σύλληψη του δράστη, γεγονός που από μόνο του συμβολίζει την κοινωνική απαξία των πράξεών του.

           Για την εκδίκαση των αδικημάτων που τελούνται δια του Τύπου, υπάρχει ειδική νομοθετική ρύθμιση, που προβλέπει σύντομες προθεσμίες παραγραφής και συνεπώς οι συγκεκριμένες υποθέσεις εκδικάζονται με ιδιαίτερη ταχύτητα.  Σκοπός των ειδικών αυτών προβλέψεων, που εφαρμόζονται με συνέπεια από τις δικαστικές αρχές και έχουν  γίνει αποδεκτές στην ουσία τους και κατά την εφαρμογή τους από την ελληνική κοινωνία, είναι ότι με τη σύντομη εκδίκαση των υποθέσεων  επιλύονται οριστικώς συγκρούσεις δικαιωμάτων,  οι οποίες πολλές φορές συντρέχουν με τη  βλάβη της τιμής και της υπόληψης των προσώπων, στα οποία τα επίδικα δημοσιεύματα αναφέρονται.

           Η εμπειρία όμως έχει καταδείξει, ότι η εκδίκαση των εγκλημάτων της εξύβρισης, της απλής και της συκοφαντικής δυσφήμησης που τελούνται δια του Τύπου και ξεκινούν να εκδικάζονται  με την αυτόφωρη διαδικασία, τελικώς ουδέποτε πραγματοποιείται  κατά την πρώτη εμφάνιση του συλληφθέντος κατηγορούμενου δημοσιογράφου στο ακροατήριο, αλλά ολοκληρώνονται μετά από  αναβολή και προσδιορισμό νέας δικασίμου, αφού  προηγουμένως το δικαστήριο διατάξει  την άρση της προσωρινής κράτησης  αυτού, αν έχει μεσολαβήσει.  Η φύση των συγκεκριμένων υποθέσεων απαιτεί λεπτομερή, επίμονη και χρονοβόρα αποδεικτική διαδικασία, η οποία διαρκεί συνήθως  τέσσερις με πέντε ώρες και κάποιες  φορές  συνεχίζεται και την επόμενη ημέρα. Καθίσταται έτσι προφανές,  ότι η εκδίκαση των προαναφερόμενων αδικημάτων με την αυτόφωρη διαδικασία είναι απρόσφορη. Το μόνο  που απομένει ως εικόνα στη  συνείδηση της κοινωνίας είναι η διαδικασία της σύλληψης του "εγκληματία" δημοσιογράφου και η συνεπαγόμενη διαπόμπευσή  του. Συνεπώς, οι συνέπειες της απρόσφορης αυτής διαδικασίας έχουν ως  αποτέλεσμα άλλοτε  την προληπτική αυτολογοκρισία των δημοσιογράφων, γεγονός που δεν πρέπει να επιθυμούμε ως  δημοκρατική κοινωνία,  και άλλοτε  την ουσιαστική χειραγώγηση της δικαιοσύνης, η οποία είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει μια άκαμπτη νομική διαδικασία και συμπράττει έτσι με τον τρόπο αυτό, χωρίς τη θέλησή  της, στη  δημιουργία αποκλειστικά και μόνο δυσμενών εντυπώσεων,  χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.