Ο αθλητικός Τύπος αντέχει ακόμα

Της Νατάσας Μπαστέα

O γάλλος συγγραφέας Αλμπέρ Καμί ήταν ένθερμος οπαδός του ποδοσφαίρου και επειδή ήταν από φτωχή οικογένεια, έπαιζε από παιδί στη θέση του τερματοφύλακα για να μη φθείρονται τα παπούτσια του. «Το ποδόσφαιρο ήταν σημαντικό για μένα», έγραψε ο νομπελίστας πολλά χρόνια αργότερα. «Εμαθα ότι η μπάλα δεν έρχεται ποτέ εκεί που την περιμένεις. Αυτό με βοήθησε πολύ στη ζωή μου, διότι και εκεί ισχύει το ίδιο». Αν αυτή η διαπίστωση δεν είναι αρκετή, τα δισεκατομμύρια που ξοδεύονται αυτές τις ημέρες σε όλο τον κόσμο γύρω από το Μουντιάλ- από τηλεοπτικά δικαιώματα και διαφημίσεις έως τα ταξίδια, την αγορά νέων τηλεοράσεων ή τον τζίρο των ντελίβερι- δείχνουν ξεκάθαρα τη σημασία που έχει για τις σύγχρονες κοινωνίες το ποδόσφαιρο. Η πορεία του αθλητικού Τύπου στη χώρα μας το επιβεβαιώνει.
Η μέση πανελλαδική κυκλοφορία των ημερήσιων αθλητικών εφημερίδων κάθε εβδομάδα στην Ελλάδα φθάνει τα 150.000 φύλλα και είναι το κομμάτι του Τύπου που παρουσιάζει τη μικρότερη πτώση. Δώδεκα είναι οι αθλητικές εφημερίδες που κυκλοφορούν σήμερα με το ποδόσφαιρο να είναι το αγαπημένο άθλημα του 52% των αναγνωστών τους- στις νεώτερες ηλικίες το ποσοστό αυτό φθάνει το 80%! Οπως εξηγεί ο διευθυντής της «Εξέδρας των σπορ» Βασίλης Σαμπράκος, «σε περιόδους Μουντιάλ ή Εuro, η πορεία των εφημερίδων είναι ανάλογη με εκείνη της Εθνικής μας Ομάδας, όταν συμμετέχει. Εάν τώρα πάει καλά η Εθνική, κάτι που αποτελεί θεωρητικά ρεαλιστικό στόχο, αυτό θα επηρεάσει θετικά και τις αθλητικές εφημερίδες. Αν η Εθνική αποκλειστεί σύντομα, οι λόγοι για να αγοράσει κάποιος αθλητικά φύλλα θα είναι α) οι ανταποκρίσεις από μια ασυνήθιστη χώρα όπως η νότια Αφρική και β) το Στοίχημα». Ο Βασίλης Σαμπράκος, συγγραφέας του βιβλίου

«Σκίσε το manual» που ρίχνει μια πιο κοινωνιολογική ματιά στο ποδόσφαιρο, θεωρεί σημαντική τη συναισθηματική σχέση πολλών ανδρών με το άθλημα, γεγονός που αποδεικνύεται και από τη μεγάλη κυκλοφοριακή επιτυχία της «Εξέδρας» με την έκδοση των άλμπουμ Ρanini που είχαν αρχίσει από το 1970. «Ο μέσος Ελληνας δεν περιμένει το Μουντιάλ τόσο επειδή ελπίζει ότι θα τον ξαναβγάλει στον δρόμο η Εθνική. Η μεγάλη του προσδοκία σε αυτή την περίοδο που υπάρχει τέτοια πίεση είναι να χαλαρώσει, να ξεχαστεί, να βρει ένα κοινό θέμα για να συζητήσει με τους φίλους του που δεν θα έχει μιζέρια, αλλά την ομορφιά που σκορπίζει το ποδόσφαιρο. Αλλωστε, όπως έγραψε πρόσφατα ο Μπεκενμπάουερ, τις περισσότερες φορές έχουμε την τύχη να βλέπουμε το ποδόσφαιρο να αμβλύνει τα κοινωνικά προβλήματα ή να μας κάνει να τα ξεχνάμε για λίγο. Δεν απαγορεύεται να ελπίζουμε ότι το ίδιο θα συμβεί και τώρα».